Prawa pacjenta

Obrazek
Masz szczególnie dobre lub złe doświadczenia - napisz...
Informacje na temat rent, ulg, dofinansowań.
Prawa Osób Niepełnosprawnych.

Prawa pacjenta

Postprzez Iwona » N lis 29, 2009 09:37

Podaję Wam link strony z poradami prawnymi dla pacjentów.
Znajduje się tam dużo informacji na nurtujące nas pytania.

http://www.prawapacjenta.eu/index.php?pId=493
Obrazek
Avatar użytkownika
Iwona
Moderator
Moderator
 
Posty: 3343
Dołączył(a): Śr lis 04, 2009 17:51
Lokalizacja: Białystok

Postprzez » N lis 29, 2009 09:37

 

PRAWA PACJENTA

Postprzez Margaret74 » Pt gru 04, 2009 21:03

Zaczniemy od tego,potem rzeba poszukac KARTY PRAW PACJENTA

Polecam artykuł,bardzo polecam :wink:

PRAWO I ETYKA W MEDYCYNIE
Czy pacjenci są informowani przez lekarzy o stopniu ryzyka proponowanego zabiegu operacyjnego?


http://www.termedia.pl/magazine.php?mag ... =FULL_TEXT
Avatar użytkownika
Margaret74
 

Re: Prawa pacjenta

Postprzez Margaret74 » N maja 02, 2010 15:04

Co robić, kiedy łamane są prawa pacjenta?

Każdy pacjent ma prawo do uzyskania świadczeń zdrowotnych odpowiadającym wymaganiom wiedzy medycznej (art. 19 ust. 1 pkt. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej).
W zestawieniu z prawem do bezpłatnej opieki lekarskiej oznacza to, że każdy uprawniony ma prawo do uzyskania bez zbędnej zwłoki potrzebnych z punktu widzenia jego stanu zdrowia świadczeń opieki zdrowotnej, przy wykorzystaniu wszelkich dostępnych dla udzielającego świadczenie środków leczenia, łagodzenia cierpień i pielęgnacji chorego.

Zgodnie z prawem pacjenta wyrażonym w art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi lekarzowi metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością.

Jednocześnie art. 8 Kodeksu Etyki Lekarskiej, mówi, iż lekarz powinien przeprowadzać wszelkie postępowanie diagnostyczne, lecznicze i zapobiegawcze z należytą starannością poświęcając im niezbędny czas.

Według panującego orzecznictwa staranność ta powinna być nawet wyższa niż przeciętna ze względu na przedmiot zabiegów leczniczych, którym jest człowiek i skutki, które często są nieodwracalne (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 9 marca 2001 roku, I Aca 124/2001, Przegląd Sądowy 2002/10, s.130). Natomiast artykuł 21 Kodeksu Etyki Lekarskiej, stanowi, że w przypadku popełnienia przez lekarza poważnej pomyłki lub wystąpienia nieprzewidzianych powikłań w trakcie leczenia powinien on poinformować o tym chorego i podjąć działania dla naprawy ich szkodliwych skutków.

Co robić?

Krok pierwszy: Rzecznik Praw Pacjenta w Narodowym Funduszu Zdrowia

Narodowy Fundusz Zdrowia w każdym swoim oddziale wojewódzkim oraz w Centrali w Warszawie wyodrębnił stanowisko pracownicze o nazwie RZECZNIK PRAW PACJENTA.

Pracownik ten nie ma żadnego szczególnego umocowania prawnego, aby mógł wywrzeć prawny nacisk na FUNDUSZ, lecz wobec podmiotów wykonujących świadczenia zdrowotne, może okazać się całkiem skuteczny. Dzieje sie tak dlatego, że NFZ wobec zakładów opieki zdrowotnej, z którymi ma podpisaną umowę, ma silny argument w postaci mozliwości kontroli zakładu oraz wymierzania kar finansowych.

Jeżeli więc naruszenie praw pacjenta ma miejsce w zakładzie opieki zdrowotnej czy praktyce lekarskiej lub pielęgniarskiej mającej kontrakt z NFZ, a naruszenia to polega na niewykonywaniu prawidłowemu umowy z Funduszem, to warto poświęcić czas na wizytę u Rzecznika Praw Pacjenta.

Szerzej zadania i kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta omawiamy tutaj.

Krok drugi: Rzecznik Praw Pacjenta

Jeżeli szukamy pomocy w działaniach przeciwko NFZ, to warto skorzystać z pomocy Rzecznika Praw Pacjenta. Biuro Rzecznika udzieli także pomocy w działaniach przeciwko świadczeniodawcom, w szczególności jeżeli są to jednostki opieki psychiatrycznej.

Zasady działalności Rzecznika Praw Pacjenta reguluje ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z dnia 6 listopada 2008 r.

Szerzej zadania i kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta omawiamy tutaj.

Krok trzeci: Ugoda lub postępowanie sądowe

1. W sytuacji wyrządzenia pacjentowi szkody wskutek niewłaściwego leczenia osoba poszkodowana może ubiegać się w drodze sądowego postępowania cywilnego o uzyskanie odszkodowania od zakładu opieki zdrowotnej, w którym prowadzone było leczenie.

2. Ponadto pacjent, który w wyniku wadliwego leczenia doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia może żądać również zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Krzywdą są cierpienia psychiczne lub fizyczne osoby, której wyrządzono szkodę, odszkodowanie natomiast przysługuje, jeżeli poszkodowany doznał uszczerbku majątkowego.

Zgodnie z art. 361 par.2 w zw. z art. 444 kodeksu cywilnego odszkodowanie może obejmować koszty wynikłe z uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia (m.in. koszty leczenia, zabiegów rehabilitacyjnych, zakupu materiałów medycznych, środków pomocniczych i przedmiotów ortopedycznych, wydatki związane z przewozem do zakładów opieki zdrowotnej) oraz rentę (jeżeli osoba poszkodowana utraciła całkowicie lub częściowe zdolność do pracy zarobkowej lub jeżeli w wyniku szkody zwiększyły się jej potrzeby).

Pacjent, który w wyniku wadliwego leczenia doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia może żądać również zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Zadośćuczynienie jest przyznawane pokrzywdzonemu za doznaną przez niego krzywdę. Możemy mówić o dwóch rodzajach szkody majątkowej: pierwszy z nich to strata - czyli zmniejszenie majątku poszkodowanego, które nastąpiło w wyniku zdarzenia za które ktoś ponosi odpowiedzialność. Drugim rodzajem szkody są tak zwane utracone korzyści, które obejmują szkody w majątku poszkodowanego polegające na tym, że majątek nie wzrósł tak jakby to się stało, gdyby nie doszło do zdarzenia, za które ktoś ponosi odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 361 §1k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda. Art.361§2 k.c. stanowi, że w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Aby ustalić wielkość szkody porównuje się stan rzeczywisty majątku, jaki istnieje po wystąpieniu zdarzenia, które wywołało szkodę, z majątkiem, jaki istniałby, gdyby do tego zdarzenia nie doszło.

Aby dochodzić odszkodowania należy wykazać winę lekarza. Dlatego też, aby wyjaśnić tę problematykę należy stwierdzić, że istnieją dwa rodzaje winy:
wina umyślna – czyli sytuacja gdy sprawca chce wyrządzić komuś szkodę albo przynajmniej świadomie się na to godzi oraz druga postać winy czyli niedbalstwo.
„Niedbalstwo wiąże się z niedołożeniem należytej staranności, jaka jest wymagana w stosunkach danego rodzaju. Nasuwa się w związku z tym pytanie, jakie są mierniki należytej staranności. Odpowiedzi na to pytanie udziela art. 355 k.c. odnoszący się nie tylko do reżimu odpowiedzialności kontraktowej, ale i deliktowej. Stosownie do treści omawianego przepisu należy zachować staranność wymaganą w stosunkach danego rodzaju. Jest to miernik obiektywny, formułowany jako wzorzec powinnego zachowania dla każdego, kto znajdzie się w określonej sytuacji. Podstawą formułowania wzorców są ogólne reguły współżycia społecznego, a także szczegółowe przepisy prawne, pragmatyki zawodowe, zasady deontologii, określone zwyczaje dostosowane do pewnych typów czynności, zawodów lub nawet sytuacji, w których czynności danego rodzaju się wykonuje, np.: wzorzec lekarza. Zarzut niedbalstwa będzie wtedy uzasadniony, gdy dany sprawca szkody zachował się w sposób odbiegający od modelu wzorcowego.” (Z. Radwański, Zobowiązania – cześć szczególna, wyd.3, Warszawa 2001r.).

Ocena, czy faktycznie doszło do niedołożenia należytej staranności należy do sądu.

Kolejną istotną kwestią związaną z ustalaniem szkody jest adekwatny związek przyczynowy pomiędzy działaniem lub zaniechaniem zobowiązanego do odszkodowania, a wynikłą w związku z tym szkodą. Art. 361§1 k.c. stanowi, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.
Przy ustalaniu adekwatnego związku przyczynowego należy kierować się zasadami nauki i doświadczenia życiowego, trzeba zatem zbadać czy określony skutek pozostaje w relacji przyczynowej do zdarzenia stanowiącego podstawę czyjejś odpowiedzialności. Wymaga to ustalenia czy doszłoby do powstania szkody, gdyby nie pojawiło się zdarzenie będące podstawą odpowiedzialności.

Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia (art. 442 k.c.). Jednakże w każdym wypadku roszczenie przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę, bez względu na to, kiedy szkoda powstała lub się ujawniła.

Procedura dochodzenia roszczeń jest przewidziana w kodeksie postępowania cywilnego. Należy jednak rozważyć kwestię, czy zawarcie ugody z ubezpieczycielem (szpital jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej) nie byłoby korzystniejsze niż wytaczanie powództwa. Przede wszystkim pozwoliłoby na uniknięcie kosztownego i niejednokrotnie długotrwałego postępowania sądowego.
Gdyby propozycje zakładu, który ubezpiecza szpital, były dla pacjenta niekorzystne może ona wystąpić z powództwem cywilnym. Wysokość roszczenia określona w pozwie determinuje właściwość rzeczową sądu. W zależności od tzw. wartości przedmiotu sporu, sądem właściwym będzie sąd rejonowy albo okręgowy. Jeżeli wartość przedmiotu sporu przewyższa 75 tys. złotych, wtedy właściwy będzie sąd okręgowy.
Z wniesieniem powództwa łączy się obowiązek poniesienia opłat, które uiszcza się przy wniesieniu pisma podlegającego opłacie. Pismem takim jest pozew. W dniu 2.03.2006r.weszła w życie ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Zgodnie z artykułem 13 tej ustawy opłata wynosi 5% wartości przedmiotu sporu, jednak nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 100000zł.

Określenie wysokości roszczenia pociąga za sobą istotne konsekwencje, ponieważ strona przegrywająca proces jest obowiązana zwrócić stronie przeciwnej na jej żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Jednakże sąd może w szczególne uzasadnionych przypadkach zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów lub nie zasądzać ich w ogóle. Należy to do uznania sądu. Dlatego też należy dokładnie przeanalizować wszelkie okoliczności, które mogą uzasadnić zarówno wysokość ewentualnego odszkodowania i zadośćuczynienia. W razie trudnej sytuacji materialnej osoby składającej pozew może ona zwrócić się o zwolnienie z kosztów postępowania, a także wnieść o ustanowienie adwokata z urzędu.

Przed złożeniem pozwu wskazane jest zgromadzenie dokumentacji medycznej z przebiegu leczenia. Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta pacjent może wystąpić do zakładu opieki zdrowotnej o sporządzenie wyciągów, odpisów lub kopii swojej dokumentacji medycznej. Ich sporządzenie następuje na koszt pacjenta.
Wysokość opłaty ustala kierownik zakładu w regulaminie porządkowym, przy czym nie może ona przekraczać wysokości maksymalnej określonej w ustawie tj. wysokość opłaty za jedną stronę kopii dokumentacji medycznej nie może przekraczać 0,002 przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Aby otrzymać dokumentację medyczną należy zwrócić się z wnioskiem do dyrektora szpitala o jej udostępnienie (np. kopii potwierdzonej za zgodnośc z oryginałem), który upoważni pracownika do wydania takowej. Kierowik (dyrektor szpitala) nie może nie zgodzić się na wydanie dokumentacji bowiem pacjent, jest uprawniony do wglądu do dokumentacji, sporządzania z niej odpisów lub kopii bądź też może zostać udostępniona za potwierdzeniem zwrotu po wykorzystaniu.

Kwestie dokumentacji medycznej są omówione szerzej tutaj.

Krok czwarty: Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej Okręgowej Izby Lekarskiej

W przypadkach braku należytej staranności w wykonywanej praktyce medycznej, popełnionych błędów i zaniedbań w leczeniu oraz stwierdzenia, że lekarz, postępuje sprzecznie z zasadami etyki zawodowej lub narusza przepisy o wykonywaniu zawodu lekarza, pacjent może zwrócić się także do Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Okręgowej Izby Lekarskiej, właściwego do prowadzenia postępowania wyjaśniającego w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy w sprawach osób, których dobro zostało bezpośrednio naruszone działaniem lekarza.
Celem postępowania nie jest zaspokojenie roszczeń, np. materialnych pacjenta, ale wyciągnięcie konsekwencji zawodowych wobec pozwanego lekarza.
Na podstawie skargi poszkodowanego rzecznik odpowiedzialności zawodowej wszczyna postępowanie. Skargę składa się do Okręgowej Izby Lekarskiej, właściwej dla terenu gdzie świadczeń udziela pozwany lekarz. Dane adresowy regionalnych izb lekarskich znaleźć można na stronie: http://www.nil.org.pl/xml/oil

Na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 września 1990 r. (Dz. U. Nr 69 poz. 406) osoba pokrzywdzona w toku postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Okręgowej Izby Lekarskiej jest uprawniona do przeglądania akt sprawy.
http://www.prawapacjenta.eu/?pId=element_1_1175
Avatar użytkownika
Margaret74
 

Re: Prawa pacjenta

Postprzez Margaret74 » N maja 02, 2010 20:39

Zakres zadań Rzecznika Praw Pacjenta NFZ

Zakres kompetencji pracownika Narodowego Funduszu Zdrowia na stanowisku Rzecznik Praw Pacjenta

Narodowy Fundusz Zdrowia w każdym swoim oddziale wojewódzkim oraz w Centrali w Warszawie wyodrębnił stanowisko pracownicze o nazwie RZECZNIK PRAW PACJENTA.

Pracownik ten nie ma żadnego szczególnego umocowania prawnego, aby mógł wywrzeć prawny nacisk na FUNDUSZ, lecz wobec podmiotów wykonujących świadczenia zdrowotne, może okazać się całkiem skuteczny. Dzieje sie tak dlatego, że NFZ wobec zakładów opieki zdrowotnej, z którymi ma podpisaną umowę, ma silny argument w postaci możliwości kontroli zakładu oraz wymierzania kar finansowych.

Jeżeli więc naruszenie praw pacjenta ma miejsce w zakładzie opieki zdrowotnej czy praktyce lekarskiej lub pielęgniarskiej mającej kontrakt z NFZ, a naruszenia to polega na nie wykonywaniu prawidłowemu umowy z Funduszem, to warto poświęcić czas na wizytę u Rzecznika Praw Pacjenta.

Zadania i Kompetencje


1.Kontrola przestrzegania praw pacjenta.

2.Podejmowanie działań interwencyjnych w sytuacjach naruszenia praw pacjenta.

3.Wskazanie trybu skargowego w przypadku naruszenia praw pacjenta.

4.Współpraca z Rzecznikiem Praw Obywatelskich jako organem konstytucyjnym w zakresie przestrzegania praw pacjenta.

5.Współpraca z Biurem Praw Pacjenta Ministerstwa Zdrowia.

6.Współpraca ze świadczeniodawcami w zakresie przestrzegania praw pacjenta.

7.Współpraca z organami założycielskimi jednostek ochrony zdrowia w zakresie realizacji praw pacjenta.

8.Współpraca z Rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej w Izbie Lekarskiej i Izbie Pielęgniarek i Położnych.

9.Współpraca z organizacjami rządowymi i pozarządowymi działającymi na rzecz praw pacjenta.

10.Współpraca z organizacjami skupiającymi pacjentów (ubezpieczonych) w zakresie praw pacjenta.

11.Monitorowanie przestrzegania (poszanowania) praw pacjenta (ubezpieczonego) przez komórki organizacyjne NFZ oraz placówki ochrony zdrowia udzielające świadczeń medycznych w oparciu o umowę z NFZ.

12.Analiza skarg i wniosków kierowanych przez ubezpieczonego do Narodowego Funduszu Zdrowia.

13.Współdziałanie z komórkami organizacyjnymi NFZ, szczególnie z Departamentem Spraw Ubezpieczonych w zakresie realizacji praw pacjenta.

14.Współpraca z Rzecznikiem prasowym i biuletynem NFZ w zakresie informacji dla ubezpieczonych.

15.Wnioskowanie do Zastępcy Prezesa NFZ do spraw medycznych o przeprowadzenie kontroli kontraktu ze świadczeniodawcą w związku z rażącym naruszeniem praw pacjenta.

16.Koordynacja i nadzór merytoryczny nad pracą Rzeczników praw pacjenta w Oddziałach Wojewódzkich NFZ.

17.przygotowanie informacji kwartalnej dotyczącej przestrzegania praw pacjenta kierowanej do Zastępcy Prezesa NFZ ds. medycznych.

18.Współudział w organizowaniu szkoleń i narad dotyczących przestrzegania praw pacjenta.

19.Przyjmowanie skarg ubezpieczonych na działalność świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowy na udzielanie świadczeń zdrowotnych.

20.Prowadzenie rejestru złożonych lub nadesłanych do Rzecznika pism.

21.Utrzymywanie bieżącego kontaktu z ubezpieczonymi w NFZ.

22.Utworzenie i prowadzenie Zespołu Rzecznika Praw Pacjenta.

23. Współpraca z Radami Społecznymi Oddziałów Wojewódzkich NFZ.



BIURO RZECZNIKA PRAW PACJENTA

Rzecznik Praw Pacjenta: Krystyna Barbara Kozłowska
ul. Aleja Zjednoczenia 25, 01-829 Warszawa
tel./faks: (22) 635-75-78
sekretariat@bpp.gov.pl
Oficjalna strona Rzecznika Praw Pacjenta: http://www.bpp.gov.pl

Bezpłatna infolinia:
0-800-190-590 (pn. - pt. w godz. 9.00 - 21.00)
Biuro czynne: pn. - pt. w godz. 9.00 - 15.00
Prawnik biura przyjmuje: pn. - pt. w godz. 8.15. - 16.15
Konsultanci medyczni Biura Praw Pacjenta: od wtorku do piątku w godz. 15.00 - 21.00


RZECZNICY PRAW PACJENTA PRZY ODDZIAŁACH NFZ

Zakres działalności rzeczników: czytaj tutaj



1.Narodowy Fundusz Zdrowia - Centrala, ul. ul. Koszykowa 78, 00-671 Warszawa, Aleksandra Piątek, tel. (22) 572-61-55, faks: (22) 572-63-41, rzecznikprawpacjenta@nfz.gov.pl


2.Dolnośląski OW NFZ, ul. Dawida 2, pokój 15, 50-525 Wrocław, Małgorzata Sadowy-Piątek, tel. (71) 797-91-46/48, rzecznikpp@nfz-wroclaw.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-wroclaw.pl


3.Kujawsko-Pomorski OW NFZ, ul. J. Słowackiego 3, pokój 6, 85-071 Bydgoszcz, Mariola Tuszyńska, tel. (52) 325-27-37, mariola.tuszynska@nfz-bydgoszcz.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-bydgoszcz.pl


4.Lubelski OW NFZ, ul. Szkolna 16, pokój 2, 20-124 Lublin, Krystyna Domańska, tel. (81) 531-05-45, krystyna.domanska@nfz-lublin.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-lublin.pl


5.Lubuski OW NFZ, ul. Podgórna 9B, pokój 5, 65-057 Zielona Góra, Anna Sierżęga-Gwara, tel. (68) 328-76-76, godz. pracy: pon. oraz śr.-pt. 8-16, wt. 8-18, a_gwara@nfz-zielonagora.pl rzecznik_praw@nfz-zielonagora.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-zielonagora.pl


6.Łódzki OW NFZ, ul. Żeligowskiego 32/34, 90-032 Łódź, Małgorzata Zalewska, tel. (42) 275-41-44/43 rzecznikpp@nfz-lodz.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-lodz.pl


7.Małopolski OW NFZ, ul. Batorego 24, 31-135 Kraków, Tomasz Filarski, tel. (12) 298-83-03 wew. 9, t.filarski@nfz-krakow.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-krakow.pl


8.Mazowiecki OW NFZ, ul. Chałubińskiego 8, 00-613 Warszawa, Władysława Wójcik, tel. (22) 582-84-15, 582-84-16, rpp@nfz-warszawa.pl
Telefon do Działu Skarg przy Rzeczniku Praw Pacjenta: (22) 480 43 43, (22) 582 84 16
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-warszawa.pl


9.Opolski OW NFZ[iu], ul. Głogowska 37, pokój nr 7, 43-315 Opole, Elwira Bielak, tel. (77) 402-01-82, godz. pracy: pon.-pt. 8-16, e_bielak@nfz-opole.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-opole.pl


10.[u]Podkarpacki OW NFZ
, ul. Zamkowa 8, 35-032 Rzeszów, Jadwiga Woś, tel. (17) 860-41-70, rzecznik_praw@nfz-rzeszow.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-rzeszow.pl


11.Podlaski OW NFZ, ul. Pałacowa 3, pokój 1, 15-042 Białystok, Anna Zajkowska-Głowacka, tel. (85) 745-95-77, dział skarg: tel. (85) 745 95 76, aglowacka@nfz-bialystok.pl


12.Pomorski OW NFZ, ul. Podwale Staromiejskie 69, 80-844 Gdańsk, Jadwiga Styczeń, tel. (58) 321-86-36, rzecznik.praw.pacjenta@nfz-gdansk.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-gdansk.pl


13.Śląski OW NFZ, ul. Kossutha 13, pokój nr 109, 40-844 Katowice, Maria Kukawska, tel. (32) 735-17-07, mkukawska@nfz-katowice.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-katowice.pl


14.Świętokrzyski OW NFZ, ul. Jana Pawła II 9, pokój 023, 25-025 Kielce, Wojciech Mazur, tel. (41) 364-61-06, godz. pracy: pon.-pt. 8-16 rzecznik.praw.pacjenta@nfz-kielce.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-kielce.pl


15.Warmińsko-Mazurski OW NFZ, ul. Żołnierska 16, pokój 1, 10-561 Olsztyn, Ewa Szuba, godziny pracy: pon. godz. 10-18, wt.-pt. godz. 8-16, tel. (89) 539-97-93, ewa.szuba@nfz-olsztyn.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-olsztyn.pl


16.Wielkopolski OW NFZ, ul. Piekary 14/15, pokój 608, 609, 61-823 Poznań, Aldona Jaworska, tel/fax. (61) 850-60-75, aldona-jaworska@nfz-poznan.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-poznan.pl


17..Zachodniopomorski OW NFZ, ul. Arkońska 45, pokój 4, 71-470 Szczecin, Bogumiła Machowicz, tel. (91) 425 10 50, tel/fax. (91) 425-10-52, godz. pracy: pon.-pt. 8-16, bogumila.machowicz@nfz-szczecin.pl
Strona internetowa oddziału: http://www.nfz-szczecin.pl


Rzecznicy Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego - pełna lista placówek, w których pełnią dyżury- http://www.bpp.gov.pl/wykaz_rzecznikow.html


data aktualizacji: styczeń 2010 r.
http://www.prawapacjenta.eu/?pId=element_1_926
Avatar użytkownika
Margaret74
 

Re: Prawa pacjenta

Postprzez Margaret74 » Śr sty 18, 2012 10:40

Komisje do spraw zdarzeń medycznych .

Od 1.01.2012 r . przy każdym urzędzie wojewódzkim zaczęły działać komisje ds.błędów medycznych .Do tej pory poszkodowany pacjent mógł wyłącznie na drodze sądowej dochodzić swoich praw,co niemiłosiernie długo trwało.
Jeśli błąd w sztuce lekarskiej miał miejsce już w styczniu 2012r. można już złożyć wniosek do komisji.Trochę szczegółów:

1.Orzeczenie wydaje 16-sto osobowa komisja(prawnicy ,lekarze).Komisja zobowiązana jest do jego wydania w ciągu 4 miesięcy .
2.Skargę można złożyć tylko na zdarzenie medyczne w szpitalu,rezygnując tym samym z odszkodowania na drodze sądowej .
3.Wniosek do komisji można złożyć w ciągu roku od zaistniałego zdarzenia ,nie później jednak niż 3 lata .
4.Koszt wnioskującego to 200zł.przelane na rachunek urzędu wojewódzkiego.Jeśli jednak komisja odrzuci wniosek ,pacjent zmuszony jest ponieść koszta sprawy .I tak przykładowo ,opinia biegłego kosztuje od 300-450zł.+ diety członków komisji.
5.To poszkodowany proponuje komisji kwotę odszkodowania,jednak maksymalne sumy określiło Ministerstwo Zdrowia:
- zakażenie lub uszkodzenie ciała -do 100 tys.zł.;
- śmierć bliskiej osoby-do 300 tys.zł.;
O wysokości odszkodowania decyduje jednak ubezpieczyciel szpitala.Propozycję musi przedstawić w ciągu miesiąca od wydania orzeczenia przez komisję .Jeśli poszkodowany nie zgadza się z proponowaną sumą ,może zrezygnować i wstąpić na drogę sądową.

Rodzaje gratyfikacji pieniężnej :

1.Odszkodowanie -służy rekompensacie poniesionych strat materialnych (wydatki na leki,specjalistów, opiekę ).Ważne by gromadzić stosowną dokumentację w postaci faktur,rachunków ,również za turnusy rehabilitacyjne lub dostosowanie auta .W koszta odszkodowania wlicza się również tzw.utracone korzyści(np.utracone zarobki poszkodowanego).

i

2.Zadośćuczynienie-jest rekompensatą strat moralnych (cierpienie fizyczne ,psychiczne ,ewentualna konieczność zmiany trybu życia,pogorszenie perspektyw życiowych).Jego wysokość najczęściej ustala się biorąc pod uwagę rozmiar szkody,wiek i sytuację życiową poszkodowanej osoby oraz stopień zaniedbania do którego doszło w trakcie leczenia.

W całym dochodzeniu najistotniejszym elementem jest dokumentacja medyczna ,którą ma obowiązek przechowywać i UDOSTĘPNIAĆ z pełną ochroną danych osobowych -każda przychodnia i szpital.Dokumentację załączany do wniosku.W przypadku dochodzenia odszkodowania ,szpitale mogą utrudniać dostęp do potrzebnej dokumentacji.Jednak muszą ją udostępnić ,zgodnie z ustawą o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta(każdy pacjent hospitalizowany ma prawo do pełnego wglądu w swoją dokumentację medyczną ,dotyczącą stanu zdrowia i udzielonych mu świadczeń).
Jest parę sposobów uzyskania dokumentacji:
-do wglądu w siedzibie szpitala;
-możliwość sporządzenia kopii,odpisów i wyciągów;
-w niektórych przypadkach wydanie oryginału za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu ;

Ważne:

jeśli dokumentacja medyczna ma być złożona razem z wnioskiem do wojewódzkiej komisji ds.orzekania o zdarzeniach medycznych -pacjent ma prawo otrzymać ją za darmo(we wniosku należy tylko zaznaczyć ten fakt),zgodnie z art.27 i 28 nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta.

Prawo do wglądu i uzyskania dokumentacji medycznej ma równiez osoba upoważniona przez chorego-poszkodowanego.Przy czym nie musi być to poświadczone notarialnie -przy przyjęciu do szpitala lub w trakcie hospitalizacji pacjent ma prawo wskazać taką osobe ,a szpital musi to zaakceptować.

Jednocześnie bardzo istotnym faktem jest ,by chory zapoznał się z każdym dokumentem jaki podpisuje ,szczególnie przed zabiegami chirurgicznymi.Szpitale chcą się asekurować wobec powyższej sytuacji ,wyszczególniać będą bardzo dokładnie listę możliwych skutków ubocznych -od zakażenia rany ,po zawał ,czy udar.Ma to utrudnić uzyskanie odszkodowania w sytuacji ,kiedy pacjent podpisuje taką zgodę ,nie zapoznając się dokładnie z jej treścią .
Wobec tego ,pacjent ma pełne prawo do wglądu i informacji medycznej .Jeśli lekarz ,udzielający nam informacji robi to w sposób niemiły ,czy też podejrzewamy,ze zataja pewne szczegóły ,mamy prawo wnieść skargę .W szpitalu-w sekretariacie ,jak i w każdej przychodni .Placówka musi na nią zareagować.

Czas więc na najważniejsze różnice:

1.Postępowanie na drodze sądowej :

-trwa dłużej ,
-wysokość odszkodowania jest zwykle większa,
-sąd orzeka o winie,
-możliwość ubiegania się o rentę;

2.Postępowanie komisyjne:

-komisja nie szuka winnych ,ustala czy pacjent poniósł szkodę;
-postępowanie trwa do 4 miesięcy ;
-wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia jest niższa;
-ustawa nie wspomina o formie rekompensaty w postaci możliwej renty;

Na podstawie artykułu Gazety Wyborczej .
Avatar użytkownika
Margaret74
 

Postprzez » Śr sty 18, 2012 10:40

 


Powrót do Lekarze, szpitale, sanatoria, ZUS, PFRON

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość