Rodzaje twardziny

Obrazek
Artykuły i linki do wiadomości medycznych.

Rodzaje twardziny

Postprzez Margaret74 » N sty 31, 2010 15:06

RODZAJE TWARDZINY


Twardzina jest zróżnicowaną chorobą o bardzo różnorodnym przebiegu, i dlatego wyodrębniono kilka jej typów, które mają pewne wspólne cechy charakterystyczne. Rodzaj stosowanego leczenia oraz jego skuteczność w bardzo dużym stopniu zależą od typu twardziny.


Obrazek



TWARDZINA UKŁADOWA

Twardzina układowa dotyczy zarówno skóry jak i narządów wewnętrznych (m.in. płuc, nerek, serca, przewodu pokarmowego). W zależności od rozmieszczenia zmian skórnych mówimy o twardzinie układowej ograniczonej i twardzinie układowej uogólnionej.


TWARDZINA UKŁADOWA OGRANICZONA

Jej początek jest zazwyczaj bardzo powolny i może ona przebiegać łagodnie przez wiele lat. Zmiany skórne dotyczą przede wszystkim dłoni, przedramion, stóp i podudzi a także twarzy. Skóra ramion, ud oraz tułowia raczej nie ulega stwardnieniu. Często występują objawy ze strony przewodu pokarmowego (na przykład zaburzenia połykania). Ważnym objawem, stosunkowo często występującym u tych chorych jest nadciśnienie płucne, którego nie wolno bagatelizować. Konieczne są regularne wizyty u prowadzącego specjalisty reumatologa w celu oceny postępu zmian zwłaszcza w narządach wewnętrznych i zastosowania w odpowiednim czasie właściwego leczenia. W przeszłości, choroba nosiła nazwę CREST. Pochodzi ona od pierwszych liter pięciu najczęściej występujących objawów w języku angielskim. Należą do nich (w nawiasach podano nazwy angielskie objawów od których pochodzi skrót CREST):

1.Złogi wapnia w postaci niewielkich, żółtawych grudek pod skórą, często bolesnych (Calcinosis)
2.Objaw Raynauda
3.Zaburzenia połykania (Eosophageal problems)
4.Stwardnienie i obrzęk skóry palców (Sclerodactyly)
5.Poszerzone naczynka zwłaszcza w obrębie skóry twarzy - „pajączki” (Teleangiectasia)



TWARDZINA UKŁADOWA UOGÓLNIONA

Początek choroby może być bardzo gwałtowny. Zazwyczaj krótko po pojawieniu się objawu Raynauda występuje stwardnienie skóry, które dotyczy nie tylko części ciała występujących w twardzinie układowej ograniczonej, lecz również stopniowo rozszerza się na skórę ramion, ud i tułowia. Stwardnienie skóry, które w początkowym okresie zazwyczaj szybko postępuje może po kilku latach ulec zmniejszeniu. W miarę postępu choroby dochodzi do zajęcia narządów wewnętrznych (szczególnie płuc, serca, nerek, układu pokarmowego). Zmiany w obrębie narządów wewnętrznych często rozwijają się podstępnie. Dlatego bardzo istotne jest regularne przeprowadzanie badań kontrolnych u prowadzącego specjalisty reumatologa, dzięki czemu możliwe jest wczesne rozpoznanie zmian w poszczególnych narządach i wprowadzenie właściwego leczenia. Często w przebiegu twardziny uogólnionej konieczne jest zastosowanie intensywnego leczenia immunosupresyjnego.



TWARDZINA MIEJSCOWA

Twardzina miejscowa jest odmienną chorobą. Może rozwinąć się w każdym wieku, ale częściej niż twardzina układowa występuje u dzieci. Dotyczy prawie zawsze tylko skóry i tkanek bezpośrednio pod nią położonych, nie dotyczy narządów wewnętrznych. Objaw Raynauda prawie nigdy nie występuje. Na skórze powstają pogrubienia w kształcie plam (twardzina miejscowa plamkowa - morphea) lub podłużnych, linijnych pasm (twardzina miejscowa linijna - linear scleroderma).

W postaci plamkowej na skórze powstają stwardniałe i woskowate zazwyczaj owalne plamy, czasem o zabarwieniu kości słoniowej. Mogą one powiększać się do średnicy wielu centymetrów, albo występować w postaci licznych drobnych plamek.

Druga, cięższa postać - twardzina linijna charakteryzuje się powstawaniem głębokich, linijnych, twardniejących pasm skóry i głębszych warstw pod skórą. Zmiany włókniste mogą wnikać nawet do mięśni i kości powodując powstawanie zniekształceń i zaburzeń wzrostu kończyn. Najczęściej występują na ramieniu lub na kończynie dolnej i mogą rozciągać się na całej długości kończyny. Lokalizacja twardziny linijnej w okolicy czołowo-skroniowej nosi nazwę ”en coup de sabre’ (co oznacza: „jak po cięciu szablą”).


opracowanie: dr n. med. Małgorzata Widuchowska
Avatar użytkownika
Margaret74
 

Postprzez » N sty 31, 2010 15:06

 

Re: Rodzaje twardziny

Postprzez Iwona » Pn lut 22, 2010 12:52

Spośród wielu odmian klinicznych twardziny ograniczonej najczęściej spotyka się:
1. twardzinę ograniczoną (morphea),
* plackowatą,płytkową (morphea en plaque),
* grudkową (morphea guttata),
* guzkową (morphea nodularis),
* rozsianą (morphea disseminata),
* ograniczoną uogólnioną (morphea generalisata),
* pierwotnie zanikową (atrophoderma Passini-Pierini),
* pęcherzykowa i pęcherzowa (varietas vesiculosa et bullosa),

a)Twardzina układowa ograniczona - postać ograniczona (łac. acrosclerosis, ang. limited systemic sclerosis), dawniej zwana zespołem CREST

2) twardzinę linijną (sclerodermia linearis),
* typu cięcie szablą (sclerodermie en coup de sabre),

3) postacie nietypowe
* głęboką, podskórną (morphea profunda)
* głęboką, pierwotnie zanikową (panatrophia Gowersa).
Różne odmiany twardziny skórnej mogą ze sobą współistnieć.

kody
M34.0 Postępująca twardzina uogólniona
M34.1 Zespół CR(E)ST
M34.2 Twardzina układowa indukowana lekami i środkami chemicznymi
M34.8 Inne postacie stwardnienia układowego
M34.9 Nieokreślona twardzina układowa
Obrazek
Avatar użytkownika
Iwona
Moderator
Moderator
 
Posty: 3343
Dołączył(a): Śr lis 04, 2009 17:51
Lokalizacja: Białystok

Re: Rodzaje twardziny

Postprzez Ana84 » Śr lut 24, 2010 10:38

Kamienna choroba

artykuł Marcina Pustkowskiego, lekarza rodzinnego

Twardzina (łac. scleroderma, czyli "twarda skóra") jest to przewlekła choroba autoimmunologiczna. Chorują na nią głównie kobiety w wieku od 30 do 50 lat. pojawiają się Wtedy objawy, które mogą trwać przez kilkadziesiąt lat.

Częstość występowania twardziny nie jest może zbyt duża - 30 chorych na 100 tys. - ale ujmując ją w liczbach bezwzględnych, okazuje się, że "twardą skórą" jest dotkniętych około 12 tys. osób w Polsce. Kobiety chorują 3-4 razy częściej od mężczyzn.

Najbardziej widocznym objawem twardziny jest stwardnienie i pogrubienie skóry, jednak największe znaczenie mają zmiany w małych naczyniach krwionośnych doprowadzające do włóknienia i uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Geny, wyzwalacze, przeciwciała...

Przyczyny twardziny nie są znane. Wiadomo, że pewną rolę odgrywają szkodliwe geny. Przypuszcza się również, że niektóre związki chemiczne (np. trójchloroetylen, żywice) czy wirusy mogą u podatnych osób wyzwolić procesy doprowadzające do włóknienia. Mimo że w rozwoju twardziny mogą brać udział wirusy, nie jest to choroba zakaźna. Nie można się nią "zarazić" poprzez uściśnięcie dłoni czy kontakt seksualny. Krew i inne płyny ustrojowe również nie są zaraźliwe. Twardzina nie jest też chorobą nowotworową.

Należy ona do grupy chorób zwanych autoimmunologicznymi. W tym schorzeniu nasz układ obronny (immunologiczny) nie pracuje prawidłowo. Przeciwciała - jego "oręż" w walce w mikrobami - są skierowane wtedy przeciwko własnym komórkom, doprowadzając do ich uszkodzenia i zaburzeń czynności odpowiednich narządów. Wspomniane wirusy czy związki chemiczne pełnią wtedy rolę "wyzwalaczy" czy "spustu", który zapoczątkowuje niekorzystne procesy.

Od czasu do czasu pojawiają się doniesienia o różnych konkretnych "wyzwalaczach". Może to być np. silikonowy implant piersi, kokaina czy ziarenka kwarcu.

Typy twardziny

Istnieją dwa główne typy twardziny: skórna i układowa.

W postaci skórnej jest charakterystyczne występowanie stwardniałych dobrze odgraniczonych ognisk barwy porcelanowej bądź woskowobiałej. Jeśli taka postać twardziny obejmie skórę głowy, to wygląd pacjenta może przypominać bliznę po cięciu szablą (po francusku: sclerodermie en coup de sabre).

Twardzina układowa atakuje narządy wewnętrzne, m.in. serce, płuca, nerki.

Te dwa główne typy różnią się między sobą przebiegiem i prognozą co do długości życia. Formy zajmujące głównie skórę bez atakowania narządów wewnętrznych mają lepsze rokowanie, natomiast układowe charakteryzują się gorszym i bardziej niebezpiecznym przebiegiem.

Nie tylko "twarda skóra"...

Objawy twardziny są związane z głównym szkodliwym mechanizmem występującym w tej chorobie, czyli włóknieniem tkanki łącznej. To właśnie dlatego w krajach anglosaskich mówi się o niej, że "zamienia ludzi w kamień".

W twardzinie skórnej objawy ograniczają się - jak sama nazwa wskazuje - do zmian skórnych, które zostały opisane wyżej.

W twardzinie układowej włóknienie dotyczy nie tylko skóry, ale i narządów wewnętrznych.

Zmiany skórne w rozwiniętej twardzinie układowej dotyczą najczęściej skóry palców rąk, doprowadzając do zaniku opuszek palców i ich stwardnienia. Nazywamy to sklerodaktylią. Zanikają również skrzydełka nosa i czerwień wargowa, a dookoła ust tworzą się promieniste zmarszczki. Pacjenci mają trudności z ich otworzeniem, a tym samym z mówieniem i jedzeniem. W tkance podskórnej i podśluzowej mogą się także tworzyć małe zwapnienia.

Jeśli choroba zajmuje serce, to pojawiają się zmiany w częstości i regularności jego pracy (arytmie), upośledzeniu ulega też jego czynność jako "pompy" - pojawia się duszność i obrzęki. Zwłókniałe płuca również pracują nieprawidłowo i oprócz duszności jest to przyczyną kaszlu, a czasami również bólu w klatce piersiowej.

Zajęcie małych naczyń krwionośnych w nerkach doprowadza do nadciśnienia i w rezultacie do niewydolności tego narządu.

Jeśli włóknienie dotyczy przełyku, to mogą pojawić się trudności w przełykaniu, a czasami towarzyszy im zgaga. Podobne zmiany występują często w jelitach, doprowadzając do biegunki bądź zaparć oraz zaburzeń wchłaniania różnych substancji odżywczych.

U 30% pacjentów spotyka się także zapalenie stawów. Zwykle ma ono łagodny przebieg, rzadko doprowadzając do zniekształceń charakterystycznych dla rzs (reumatoidalnego zapalenia stawów, dawniej - gośćca przewlekłego postępującego).

W twardzinie często występuje tzw. zespół Sj�grena. Jego istotą jest upośledzenie czynności gruczołów łzowych i ślinianek. Uczucie suchości w jamie ustnej i brak łez uzasadniają więc inną nazwę tego zespołu - "zespół suchości". Innym symptomem jest objaw Raynauda, polegający na bólu, zblednięciu, a następnie zasinieniu palców rąk i stóp. Wywołany jest najczęściej narażeniem na zimno bądź stres.

Niezastąpiony lekarz, czyli trudna diagnoza

Właściwe rozpoznanie twardziny jest często długotrwałym i bardzo trudnym procesem. Jej wczesne stany mogą przypominać wiele innych chorób (szczególnie tkanki łącznej, takich jak toczeń układowy czy reumatoidalne zapalenie stawów), a z racji jej rzadkości istnieje niewielu lekarzy, którzy znają i rozpoznają jej objawy. Niestety ta niepewność i związane z nią frustracje są znacznym obciążeniem dla pacjentki i jej rodziny.

Najważniejsze jest (chciałoby się powiedzieć - jak zwykle) właściwe zebranie wywiadu lekarskiego i badanie w gabinecie lekarza. Badania laboratoryjne mogą wyjaśnić pewne wątpliwości, ale nie istnieje żaden pojedynczy test, za pomocą którego można z całą pewnością rozpoznać tę chorobę. Podobnie jak w toczniu, wykonuje się badanie na obecność przeciwciał przeciwjądrowych, które wykrywa się u około połowy pacjentów. Poza tym obserwuje się niedokrwistość i podwyższenie OB.

Oprócz testów laboratoryjnych czasami jest konieczne pobranie małego kawałka skóry i jego analiza pod mikroskopem. Jeśli są zajęte organy wewnętrzne, to będą też wskazane inne badania, np. przy trudnościach w przełykaniu można wykonać rentgenowskie zdjęcie kontrastowe przełyku.

Leki, pielęgnacja i nadzieje na przyszłość

Obecnie nie ma żadnego leku, który mógłby wyleczyć twardzinę. Jednak można złagodzić jej objawy i w jakimś, chociażby małym stopniu zahamować jej rozwój.

Jedną z grup leków stosowanych w twardzinie są tzw. niesteroidowe leki przeciwzapalne. Pod tą skomplikowaną nazwą kryją się jednak znane wszystkim specyfiki, takie jak preparaty kwasu acetylosalicylowego (Aspiryna, Polopiryna itp.) czy pochodne kwasu propionowego (Naproxen, Profenid, Ibuprom). Łagodzą one ból i objawy zapalenia stawów. W przeciwieństwie do innych chorób autoimmunologicznych, w twardzinie rzadziej używa się tzw. sterydów. Mogą one bowiem nasilić niebezpieczne włóknienie. W celu zahamowania produkcji kolagenu stosuje się za to penicylaminę i metotreksat.

Oprócz stosowania leków jest ważna odpowiednia pielęgnacja skóry (kremy lub mleczka nawilżające) oraz utrzymanie jej prawidłowego ukrwienia. Należy się więc ciepło ubierać i unikać ekspozycji na zimno. Ogromną rolę odgrywa również bezwzględny zakaz palenia papierosów. Przy trudnościach z połykaniem będzie pomocne dokładne żucie pokarmów i popijanie ich letnimi płynami. W przypadku zgagi wpływa korzystnie uniesienie głowy przy położeniu się do łóżka oraz unikanie takiej "sjesty" zaraz po posiłku. Jeśli występuje również zespół suchości, to są dostępne środki nawilżające, zarówno do oczu (tzw. sztuczne łzy), jak i do ust (aerozole). Dla zachowania dobrego krążenia krwi, siły mięśni i elastyczności stawów zaleca się regularne ćwiczenia fizyczne, np. w postaci codziennych półgodzinnych spacerów. Jest również konieczna nauka postępowania ze stresem emocjonalnym, który jest czynnikiem wyzwalającym objaw Raynauda.

Prowadzi się obecnie wiele rokujących nadzieję badań, między innymi nad przeszczepem komórek macierzystych szpiku i lekiem zwanym Relaxin. Przyszłość pokaże, czy wspomniane metody (a także inne) okażą się skuteczne w leczeniu twardziny.
Avatar użytkownika
Ana84
przyjaciel forum
przyjaciel forum
 
Posty: 423
Dołączył(a): Wt lis 24, 2009 12:36
Lokalizacja: Pleszew

Re: Rodzaje twardziny

Postprzez Margaret74 » Wt kwi 27, 2010 08:06

Twardzina ograniczona

Twardzina ograniczona bywa również nazywana morphea. Jej istotą są stwardniałe, wyraźnie odgraniczone od otoczenia ogniska chorobowe, które przybierają barwę żółtawą lub porcelanowo białą i są zazwyczaj otoczone sinofioletową obwódką. Obserwuje się powstawanie przebarwień i odbarwień w okresie ich ustępowania.
Mechanizm zmian skórnych, które powstają w twardzinie ograniczonej, jest najprawdopodobniej podobny do tego, który odbywa się w przypadku twardziny układowej.Stwierdza się zaburzenia immunologiczne oraz obecność charakterystycznych przeciwciał w surowicy krwi. Jednak rodzaj przeciwciał jest nieco różny. Twardzina ograniczona często współwystępuje z innymi chorobami immunologicznymi, takimi jak liszaj stwardniały lub nawet toczeń rumieniowaty. Choroby te często pojawiają się u osób po przeszczepieniu narządów. Swoją rolę w patogenezie choroby gra również układ nerwowy. Ostatnio wysunięto też hipotezę na temat uczestnictwa w mechanizmu powstawania i rozwoju choroby bakterii - Borrelia burgdorferi. Stwierdzono jej obecność u osób, które prezentowały objawy kliniczne Morphea.

Twardzina ograniczona, tak samo jak twardzina układowa, ma różne odmiany kliniczne. Do głównych zalicza się twardzina plackowata, twardzina ograniczona rozsiana, twardzina skórna uogólniona, twardzina linijna, twardzina na owłosionej skórze głowy oraz zanik połowiczy twarzy. Do mniej spotykanych postaci klinicznych twardziny należy twardzina głęboka, twardzina głęboka pierwotnie zanikowa, twardzina guzowata lub keloidowa oraz twardzina drobnogrudkowa.

Twardzina plackowata to inaczej morphea en plaques. Ogniska chorobowe są pojedyncze lub mnogie, rozmaitej wielkości i kształtu. Zmiany, które są w aktywnym procesie szerzenia się, są otoczone fioletową obwódką. Im wcześniejsze stadium rozwoju zmiany, tym obwódka zapalna jest silniej widoczna. Zanika wraz z zahamowaniem procesu rozrostu. Również samo ognisko zmienia swoją barwę na porcelanowo białą. Gdy zmiana skórna cofa się, pozostawia po sobie ogniska zanikowe i przebarwienia. Wykwity mogą pojawiać się w różnych miejscach, jednak najczęściej są spotkane na twarzy, tułowiu i kończynach. Przebieg choroby jest wybitnie przewlekły. Z reguły schorzenie trwa od kilku do nawet kilkunastu lat. Zmiany wykazują tendencję do samoistnego wycofywania się.

Postać ograniczona rozsiana to odmiana kliniczna twardziny, w której pojawiają się liczne, rozsiane ogniska chorobowe. Przebieg jest również przewlekły.

W twardzinie skórnej uogólnionej zmiany skórne obejmują prawie całą skórę, są symetryczne i wykazują tendencję do zlewania się w większe skupiska. Jeśli dojdzie do zajęcia skóry dłoni, mogą powstawać przykurcze. W tej odmianie twardziny wyjątkowo wykwity skórne nie są poprzedzone pojawieniem się objawu Raynauda.

Twardzina linijna to kolejna odmiana twardziny ograniczonej. Jest postacią dosyć szczególną, gdyż często współistnieją z nią poważne zaburzenia immunologiczne. Również zmiany skórne są bardzo nasilone - a w przypadku zajęcia skóry rąk i dłoni nierzadko dochodzi do powstania znacznych zniekształceń i przykurczów. Choroba może być przyczyną ograniczenia ruchomości kończyn i w efekcie inwalidztwa.

W sklerodermie owłosionej skóry głowy zmiany mogą pojawić się również na czole i swoim wyglądem przypominają nieco bliznę po cięciu szablą. W miejscu ogniska chorobowego tworzy się stała blizna i dochodzi do trwałego wyłysienia.

W obrębie skóry twarzy może dojść do powstania połowiczego zaniku. Zanik obejmuje skórę, tkankę podskórną a niekiedy dochodzi nawet do mięśni i kości. Zmianom na twarzy towarzyszy połowiczy zanik języka. Zanik taki, zwłaszcza, jeśli wystąpi u dziecka, może być bardzo szpecący. Bywa nawet, że połowiczy zanik twarzy nie jest poprzedzony typowymi zmianami twardzinowymi. Niestety w tej postaci zdarza się całkiem często, że zmianom w obrębie skóry i tkanki podskórnej towarzyszą zaburzenia w ośrodkowym układzie nerwowym, prowadzące do deficytów neurologicznych.

Przebieg ograniczonej twardziny ma charakter przewlekły. Ważne jest, by podkreślić, iż w tej odmianie twardziny nie występują zmiany narządowe. Choroba występuje z równą częstością u kobiet, jak i u mężczyzn. Stosunkowo często pojawiaj się także u dzieci, u których najczęściej występuje postać liniowa. Zmiany wykazują tendencję do samoistnego wycofywania się, jednak niekiedy zdarza się, iż zostają na całe życie lub pozostawiają po obie tak duże zniszczenia skóry i tkanki podskórnej, że osoba chora musi zmierzyć się z inwalidztwem.

Leczenie postaci ograniczonej twardziny opiera się na stosowaniu witaminy E oraz penicyliny prokainowej w przypadku postaci łagodnych i niepostępujących. Natomiast w postaciach postępujących zaleca się stosowanie kortykosteroidów, jednak należy powoli zmniejszać dawkę od momentu, w którym choroba przestanie postępować. W zmianach bardzo rozległych podaje się leki immunosupresyjne, takie jak chlorambucil lub azatiopryna. Również stosowanie cyklosporyny może przynieść pacjentowi korzyści. W bardzo nasilonych zmianach zanikowych, ratunkiem dla pacjentów jest penicylamina. Plackowata twardzina bardzo dobrze reaguje na kalcytriol, czyli preparat witaminy D. interferon gamma ma swoje zastosowanie w leczeniu rozległych ognisk chorobowych. Również terapia PUVA i UVA, podobnie jak w odmianie układowej twardziny, przynosi całkiem dobre rezultaty.

Małgorzata Kowalska


Atrophodermia Pasini-Pierini

Atrophodermia Pasini-Pierini to poronna odmiana twardziny, której charakterystyczną cechą jest zanik. Na skórze zmienionej chorobowo pojawiają się przebarwione i odbarwione ogniska z nieznacznym zanikiem skóry. Niekiedy w części środkowej zmian można wyczuć niewielkie stwardnienie. Niekiedy choroba współwystępuje z innymi odmianami twardziny ograniczonej. Przebieg choroby ma charakter przewlekły i rzadko postępuje. Nigdy natomiast nie dochodzi do dużych zniekształceń i głębokich zaników, co ma miejsce w przypadku innych odmian tego schorzenia.
W przypadku, gdy atrophodermia nie współistnieje z innymi rodzajami twardziny, schorzenie nie wymaga leczenia. Gdy stwierdzi się ogniska chorobowe typowe dla innych odmian twardziny ograniczonej, wdraża się leczenie jak dla łagodnej postaci twardziny.
Avatar użytkownika
Margaret74
 

Re: Rodzaje twardziny

Postprzez ibiza13 » Cz lip 14, 2011 08:04

Twardzina ograniczona pęcherzowa – przedstawienie dwóch przypadków, trudności terapeutyczne.

Wprowadzene. Twardzina ograniczona jest chorobą tkanki łącznej o podłożu immunologicznym. Cechuje się włóknieniem oraz zanikiem tkanki łącznej podścieliska, poprzedzonym zmianami w obrębie drobnych naczyń krwionośnych. Etiopatogeneza schorzenia nie jest do końca poznana. Postuluje się udział czynników genetycznych, zaburzeń immunologicznych, zwłaszcza w zakresie odporności komórkowej, urazów, wirusów czy zakażenia Borrelia burgdorferi. Wyróżnia się wiele postaci twardziny ograniczonej: twardzina ograniczona plackowata, uogólniona i głęboka.

Treść tutaj

Źródło: http://www.termedia.pl
"Życie jest albo wielką przygodą, albo niczym." - Helen Keller
W pracy robię TO, a w domu TO

Obrazek
Avatar użytkownika
ibiza13
Administrator
Administrator
 
Posty: 2278
Dołączył(a): N lip 25, 2010 09:06
Lokalizacja: Słupsk/Szczecin

Re: Rodzaje twardziny

Postprzez ibiza13 » Pn paź 08, 2012 08:02

Twardzina układowa.

Streszczenie Twardzina układowa, zwana potocznie sklerodermą, jest przewlekłą,układową chorobą tkanki łącznej obejmującą skórę, układ kostno-stawowo-mięśniowy, układ sercowo-naczyniowy, płuca,nerki oraz przewód pokarmowy. Wczesne wykrywanie i leczenie powikłań narządowych ma kluczowe znaczenie dla poprawy jakości życia i zmniejszenia śmiertelności u chorych z twardziną układową. Z uwagi na znaczne zróżnicowanie przebiegu klinicznego choroby postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne powinno być ustalane w zależności od ryzyka wystąpienia i/lub obecności powikłań narządowych (tzw. terapia narządowo swoista). Z powodu niewielkiej liczby dowodów dotyczących skuteczności metod leczenia osób z twardziną układową, doświadczenie kliniczne zespołu sprawującego opiekę nad chorym na twardzinę układową odgrywa istotną rolę w zapewnieniu prawidłowego leczenia.

Treść tutaj


Źródło: http://www.termedia.pl
"Życie jest albo wielką przygodą, albo niczym." - Helen Keller
W pracy robię TO, a w domu TO

Obrazek
Avatar użytkownika
ibiza13
Administrator
Administrator
 
Posty: 2278
Dołączył(a): N lip 25, 2010 09:06
Lokalizacja: Słupsk/Szczecin

Re: Rodzaje twardziny

Postprzez ibiza13 » Wt lip 03, 2018 09:45

Ostatni znalazłam opis twardziny w pigułce

Obrazek
"Życie jest albo wielką przygodą, albo niczym." - Helen Keller
W pracy robię TO, a w domu TO

Obrazek
Avatar użytkownika
ibiza13
Administrator
Administrator
 
Posty: 2278
Dołączył(a): N lip 25, 2010 09:06
Lokalizacja: Słupsk/Szczecin

Postprzez » Wt lip 03, 2018 09:45

 


Powrót do Publikacje medyczne

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron